Czy powinniśmy spryskiwać glifosatem nasze lasy?
ŚRODOWISKO PÓŁNOCNE 30 lipca 2019 r
Bruce Hyer
Przemysł leśny od dziesięcioleci rozpyla w powietrzu glifosat herbicydowy. Glifosat jest dość selektywnym herbicydem, który zabija wiele roślin liściastych, a jednocześnie ma mniejszy wpływ na rośliny zimozielone. Powodem jest to, że po ścięciu świerków i sosen pnie drzew liściastych, takie jak topola i brzoza, konkurują z młodymi drzewami iglastymi o światło słoneczne i składniki odżywcze.
Istnieją obawy dotyczące glifosatu. Środowisko North proponuje, aby firmy leśne szukały alternatywnych metod do oprysków glifosatem z powietrza na ziemiach Crown w północnym Ontario. Około 50 000 hektarów spryskano w Ontario w 2015 r. I 2016 r.
Obawy związane z glifosatem dzielą się na trzy obszary: wpływ na gatunki inne niż ludzie, ludzi i ekonomię.
Skutki inne niż ludzkie obejmują dziką przyrodę (w tym łosia), która zmniejsza się wraz z utratą różnorodności biologicznej i krytycznych siedlisk.
Wpływ na ludzi obejmuje kulturę, zdrowie i ekonomię. Rdzenni mieszkańcy i inni zbieracze dzikich owoców, w tym jagód, są zaniepokojeni utratą żywności i handlu. Ostatnie badania naukowe w B.C. znaleziono glifosat w nowych pędach i jagodach roślin, które przeżyły powietrzny herbicyd rok wcześniej.
Zagrożenia dla zdrowia ludzi związane z glifosatem są nadal przedmiotem gorących dyskusji. Może być wiele niezamierzonych efektów – nieoczekiwanych, ukrytych, cudownych, paskudnych lub śmiertelnych. Wszystkie są efektami.
„Bezpiecznym” pestycydem może być preparat, który przy zastosowaniu zgodnym z instrukcją spełniałby następujące kryteria:
• Prawdopodobnie nie spowoduje śmierci lub ostrej toksyczności, oraz
• Nie toksyczny z powodu przewlekłego narażenia.
Powszechnie stosowanym (ale niezwykle uproszczonym) sposobem oceny ostrej toksyczności jest znalezienie „LD50” (najniższej dawki, która zabija 50 procent badanej populacji zwierząt). Wykresy LD50 nie mówią nic o nieśmiercionośnych skutkach ostrych lub skutkach przewlekłych niskich dawek, które mogą być znacznie poważniejsze niż ostra toksyczność.
Istnieją cztery klasy chronicznych skutków dla ludzi lub innych zwierząt, które powinny być szczególnie ważne dla nas wszystkich:
a) rozwojowe (lub teratogenne, takie jak wady wrodzone lub śmierć płodu)
b) reprodukcyjne
c) Genetyczny (mutacje, uszkodzenie DNA)
d) Rakotwórczość (rakotwórcza, może czasem wymagać do jednej czwartej życia).
Powszechny mit: „Jeśli zjesz wystarczająco dużo czegokolwiek, spowoduje to raka. . . ”Substancja jest inicjatorem raka lub promotorem (lub jednym i drugim) lub nie. Niektóre substancje rakotwórcze nie mają dawki bez ryzyka, a inne mogą mieć próg niskiej dawki, poniżej którego ryzyko może nie występować.
Po dziesięcioleciach stosowania glifosat jest zbyt tani i znany, aby uzyskać odpowiednią regulację. W 2017 r. Glifosat został zatwierdzony do dalszego stosowania przez Health Canada, pomimo silnego sprzeciwu wielu grup (w tym kanadyjskich lekarzy ds. Środowiska) z powodu prawdopodobnych skutków raka i dzikiej przyrody.
Wiele opublikowanych raportów naukowych pokazuje, że glifosat jest toksyczny na wiele sposobów. Niektóre są niepokojące.
Badanie epidemiologiczne rolników z Ontario wykazało, że narażenie na glifosat zwiększa ryzyko późnych spontanicznych poronień i przedwczesnych porodów. Niektóre najnowsze analizy przeglądające szereg badań sugerują związek między stosowaniem glifosatu a ryzykiem raka zwanego chłoniakiem nieziarniczym. W 2018 r.Monsanto został zmuszony do zapłaty odszkodowania w wysokości 289 mln USD w jednym procesie – i toczą się setki, potencjalnie tysiące innych procesów. Monsanto rzekomo zmanipulował dowody naukowe, tym samym umniejszając ryzyko zdrowotne związane z ich produktami na bazie glifosatu.
Wreszcie są problemy gospodarcze. Jedną alternatywą dla oprysków z powietrza jest ręczne przerzedzanie konkurencji przez drewno liściaste przez pracowników leśnych, tworząc w ten sposób miejsca pracy.
Quebec zakazał stosowania herbicydów na gruntach Crown w 2001 roku. Kolumbia Brytyjska zmniejszyła zużycie glifosatu z 16 000 do 10 000 hektarów w ostatnich latach i rozważa szereg praktyk leśnych, aby używać mniej glifosatu i tworzyć bardziej zróżnicowane i odporne lasy, lepiej odporne na szkodniki, pożary i zmiany klimatu.
Przez lata wielokrotnie pytano dziesiątki leśników i ekonomistów „Jakie gatunki leśne będą wytwarzać produkty leśne w przyszłości za 60-100 lat?” Nikt nie wie! Możemy po prostu zabijać gatunki i prace leśne przyszłości naszych wnuków.
Bruce Hyer jest członkiem zarządu Środowiska Północnego i ma historię w zakresie regulacji i polityki dotyczącej pestycydów. Kolumna dostarczona przez Environment North